Sharad Mote

जब मुझे पहली बार अपना बैंक अकाउंट ओपन करना था तब ये सवाल आया की सरकारी बैंक और प्राइवेट बैंक में क्या फरक होता है, कैसे पहचाने की कौन-सी बैंक सरकारी है और कौन-सी प्राइवे

प्रत्येक वस्तू किंवा पदार्थ मोजण्याची वेगवेगळी मापने असतात. त्यांची विशिष्ट एकके ठरलेली आहेत, त्यांचे आधारवरून त्यांची मोजणी अधिकृत मानली जाते. जर जमीन मोजणीचं उदाहरण घे

व्यवहार म्हटले की कागदपत्रे आलीच त्याशिवाय त्या व्यवहारांना सार्थकता येत नाही. प्रत्येक कागदपत्राला विशेष महत्व आहे. त्यांपैकीच एक म्हणजे नो ऑब्जेक्शन सर्टिफिकेट (एनओसी)

एखाद्या प्रॉपर्टीवर तुम्हांला हक्क कायदेशीररित्या घ्यायचे असल्यास तुम्हांला काही प्रक्रियेतून जावे लागते. त्यासाठीची एक पायरी म्हणजे वारस नोंदणी. वारस नोंदणी प्रमाणपत्र

घर, जागा-जमीन किंवा शेत कोणतीही मालमत्ता असो त्यावर संबंधित व्यक्तीच्या नावे अधिकार असल्याची अधिकृत पावती ही हवीच. ती एक रीतसर कायदेशीर प्रक्रिया असते जी पूर्ण होण्यासाठ

जमिनी खरेदी-विक्रीच्या व्यवहारात बऱ्याच गोष्टींची बारकाईने पूर्तता करावी लागते. सगळ्या बाबी कायद्याच्या चौकटीत राहून पूर्ण करून घेतल्या; तरच पुढे जाऊन कही प्रॉब्लेम येणा

घरासंबंधित एक ना अनेक कामे असतात. काही कामे कायद्याला धरून करावी लागतात. ही कामे रीतसर त्या-त्या वेळी पूर्ण न झाल्यास पुढे व्यत्यय येतो. यांत ‘घर नावावर करणे, वारस दाखला

जमिनीच्या संदर्भातील व्यवहारात किंवा अधिकारांत बदल झाल्यास जुने फेरफार काढून टाकावे लागतात. त्याचबरोबर फेरफाराची प्रक्रिया करताना एखादी चूक झाली असेल तर ती दुरुस्त करण्य

प्रॉपर्टीच्या संदर्भात हक्क सिद्ध करण्यासाठी आवश्यक पुरावे सादर करावे लागतात. त्यांपैकीच एक महत्वाचं दस्तऐवज म्हणजे ‘वारस दाखला’ होय. या दाखल्यामुळे संबंधित अर्जदार व्यक

प्रॉपर्टीचा व्यवहार म्हणजे जरा क्लिष्टच असतो. कित्तीतरी औपचारिक बाबींची पूर्तता करावी लागते. एक जरी पायरी चुकली किंवा राहिली तर ते व्यवहार अधिकृतरित्या पूर्ण होत नाही. ए

भूमि की रचना, उपयोग तथा व्यवहार पर आधारित अलग-अलग प्रकार पड़ते है जिनके कायदे और नियम भी अलग होते है। भूमि के कुछ प्रकारों में से एक है ‘परती भूमि’ अब ये ‘परती भूमि किसे

मालमत्तेचे हक्क हे एका पिढीकडून पुढच्या पिढीकडे जात असतात, हे सर्वज्ञात आहे. मग ते घर असो, जागा-जमीन असो, शेत असो किंवा अन्य. हे हक्क कागदोपत्री नमूद करणे तितकेच आवश्यक

७/१२ मध्ये मालमत्तेच्या संदर्भातील सगळी सविस्तर माहिती नमूद असते. महाराष्ट्र सरकारचे जमिनीविषयक नोंदणीचे हे एक कायदेशीर रजिस्टर आहे. कोणत्याही जमिनीविषयक व्यवहारात याला

खरं तर कायदेशीर भाषेत ‘पगडी’ या शब्दाची नोंद नाहीय. हा शब्द मालमत्तेच्या व्यवहारात स्थानिक स्तरावर वापरला जायचा. पुढे व्यावहारिक भाषेतही तोच शब्द प्रचलित होत गेला. तर, ह

जमिनीला पूर्वीपासून अनन्यसाधारण महत्व दिले गेले, आजही ते वाढतच चालले आहे. जमीन एकाच प्रकारची किंवा एकाच कामासाठी नसते तर ठराविक कामासाठी तिचे प्रकार पाडले जातात. विशेष न

जब मुझे पहली बार अपना बैंक अकाउंट ओपन करना था तब ये सवाल आया की सरकारी बैंक और प्राइवेट बैंक में क्या फरक होता है, कैसे पहचाने की कौन-सी बैंक सरकारी है और कौन-सी प्राइवेट। तो उसवक

भूमि की रचना, उपयोग तथा व्यवहार पर आधारित अलग-अलग प्रकार पड़ते है जिनके कायदे और नियम भी अलग होते है। भूमि के कुछ प्रकारों में से एक है ‘परती भूमि’ अब ये ‘परती भूमि किसे कहते हैं’

प्रत्येक वस्तू किंवा पदार्थ मोजण्याची वेगवेगळी मापने असतात. त्यांची विशिष्ट एकके ठरलेली आहेत, त्यांचे आधारवरून त्यांची मोजणी अधिकृत मानली जाते. जर जमीन मोजणीचं उदाहरण घेतलं तर तुम

आता आपण ‘तारणहार’ हा शब्द सर्रास ऐकतो-बोलतो; हा शब्द त्या व्यक्तीसाठी वापरला जातो जो संकटातून मुक्त करतो अर्थात वाचवतो, भलं करतो याअर्थी. त्याचबरोबर ‘तारण ठेवणे किंवा गहाण ठेवणे’

घर, जागा-जमीन किंवा शेत कोणतीही मालमत्ता असो त्यावर संबंधित व्यक्तीच्या नावे अधिकार असल्याची अधिकृत पावती ही हवीच. ती एक रीतसर कायदेशीर प्रक्रिया असते जी पूर्ण होण्यासाठी ठराविक क

जमिनीला पूर्वीपासून अनन्यसाधारण महत्व दिले गेले, आजही ते वाढतच चालले आहे. जमीन एकाच प्रकारची किंवा एकाच कामासाठी नसते तर ठराविक कामासाठी तिचे प्रकार पाडले जातात. विशेष नावांनी ती

मालमत्तेचे हक्क हे एका पिढीकडून पुढच्या पिढीकडे जात असतात, हे सर्वज्ञात आहे. मग ते घर असो, जागा-जमीन असो, शेत असो किंवा अन्य. हे हक्क कागदोपत्री नमूद करणे तितकेच आवश्यक असते. एखाद

एखाद्या प्रॉपर्टीवर तुम्हांला हक्क कायदेशीररित्या घ्यायचे असल्यास तुम्हांला काही प्रक्रियेतून जावे लागते. त्यासाठीची एक पायरी म्हणजे वारस नोंदणी. वारस नोंदणी प्रमाणपत्र सादर केल्य

व्यवहार म्हटले की कागदपत्रे आलीच त्याशिवाय त्या व्यवहारांना सार्थकता येत नाही. प्रत्येक कागदपत्राला विशेष महत्व आहे. त्यांपैकीच एक म्हणजे नो ऑब्जेक्शन सर्टिफिकेट (एनओसी) होय, जे व

जमिनी खरेदी-विक्रीच्या व्यवहारात बऱ्याच गोष्टींची बारकाईने पूर्तता करावी लागते. सगळ्या बाबी कायद्याच्या चौकटीत राहून पूर्ण करून घेतल्या; तरच पुढे जाऊन कही प्रॉब्लेम येणार नाही. जा

आपण जमिनीची पूजा करतो, आई मानतो; अगदी प्राचीन काळापासून ही प्रथा चालत आली आहे. पूर्वीपासूनच जमिनीला आदराचे स्थान दिले जाते, अधिकाराचे किंवा अर्थार्जनाचे स्त्रोत म्हणून बघितले जाते

प्रॉपर्टीचा व्यवहार म्हणजे जरा क्लिष्टच असतो. कित्तीतरी औपचारिक बाबींची पूर्तता करावी लागते. एक जरी पायरी चुकली किंवा राहिली तर ते व्यवहार अधिकृतरित्या पूर्ण होत नाही. एकतर मालमत्

दररोज मालमत्तेशी संबंधित कित्येक व्यवहार केले जातात. जसे घर, फ्लॅट, जागा खरेदी-विक्री इत्यादी. हे सगळे व्यवहार काही विशेष नियमांतर्गत केले तरच ते ग्राह्य धरले जातात. त्यासाठी अशा

कोणतीही वस्तू खरेदी करताना किंवा सेवा घेताना त्याची शहानिशा करणे हिताचे असते. जेणेकरून भविष्यात त्यामुळे आपल्याला कोणतीही अडचण निर्माण होऊ नये, हा त्यामागचा हेतू असतो. मग ती दैनंद

घरासंबंधित एक ना अनेक कामे असतात. काही कामे कायद्याला धरून करावी लागतात. ही कामे रीतसर त्या-त्या वेळी पूर्ण न झाल्यास पुढे व्यत्यय येतो. यांत ‘घर नावावर करणे, वारस दाखला काढणे, घर

जब मुझे पहली बार अपना बैंक अकाउंट ओपन करना था तब ये सवाल आया की सरकारी बैंक और प्राइवेट बैंक में क्या फरक होता है, कैसे पहचाने की कौन-सी बैंक सरकारी है और कौन-सी प्राइवेट। तो उसवक्त म

प्रत्येक वस्तू किंवा पदार्थ मोजण्याची वेगवेगळी मापने असतात. त्यांची विशिष्ट एकके ठरलेली आहेत, त्यांचे आधारवरून त्यांची मोजणी अधिकृत मानली जाते. जर जमीन मोजणीचं उदाहरण घेतलं तर तुम्हां